زباله‌گردها براساس وزن زباله‌هایی که جمع‌آوری می‌کنند حقوق می‌گیرند، پلاستیک را کیلویی ۲۰۰۰ تومان، کارتن و کاغذ کیلویی ۸۰۰ تومان و آلومینیوم و شیشه را به قیمت‌های بالاتر از آن‌ها می‌خرند. به طور میانگین هر کیلو زباله‌ای که جمع‌آوری می‌شود، تقریبا ۱۵۰۰ تومان می‌ارزد. با این اوصاف زباله‌گردی که روزانه بین ۱۲ تا ۱۵ ساعت کار می‌کند، برای آن که روزانه درآمدی حدود ۷۰-۸۰  هزار تومان داشته باشد، حداقل باید ۵۰ تا ۶۰ کیلوگرم زباله جمع کرده باشد. طبیعتا هرچه وزن زبالۀ جمع‌آوری شده بیشتر باشد، پول بیشتری گیر زباله‌گردها می‌آید. همین موضوع باعث می‌شود کودکان و نوجوانان زباله‌گرد برای ده، بیست هزارتومان حقوق بیشتر، بعضا تا ۸۰ کیلوگرم بار را در پیاده‌روی‌های طولانی به دوش بکشند. از این رو قامت اکثرشان، از کودک تا بزرگسال، خمیده است و دیر یا زود دچار مشکلات ستون فقرات می‌شوند. زباله‌گردها به دو صورت کار می‌کنند؛ یا مستقیما توسط پیمانکاران شهرداری استخدام می‌شوند، یا برای صاحبان گاراژهای مخصوص جمع‌آوری و بازیافت زباله کار می‌کنند. به گفتۀ مجید فراهانی عضو شورای شهر تهران، در این شهر حدود ۱۴ هزار زباله‌گرد وجود دارد که از این تعداد ۴۷۰۰ نفر یعنی یک سوم آن کودک هستند. گرچه در نبود سازوکارهای بازرسی و تحقیق‌های قابل استناد در خصوص وضعیت این افراد، این آمار و ارقام را به هیچ وجه نمی‌توان جدی گرفت، با این حال بنا به اظهارات و بررسی‌های بخشی از نهادهای خیریه کودکان می‌توان گفت بخش بزرگی از کودکان زباله گرد (بیش از پنجاه درصد آن‌ها) در همان گاراژهای تفکیک زباله زندگی می‌کنند. نوجوانان زباله‌گرد بعد ۱۰-۱۲ ساعت پرسه زدن در خیابان‌های شهر و سرک کشیدن در سطل‌های زباله به این گاراژها سرازیر می‌شوند و در آن‌جا کار تفکیک زباله تازه شروع می‌شود. هر کس بر سر زبالۀ جمع کردۀ خود می‌نشیند و بدون دستکش و ماسک و هیچ گونه ابزار بهداشتی شروع به تفکیک زباله‌ها می‌کند. صاحبان گاراژها به غریبه‌ها اجازۀ بازدید نمی‌دهند، حتی بعضی از کودکان زباله‌گرد می‌گویند گاهی خود آن‌ها را هم به داخل گاراژ راه نمی‌دهند و مجبورند از در و دیوار و به صورت پنهانی وارد شوند.

 

 

منبع : https://iran-bssc.ir