هضم بی‌هوازی، تجزیه میکربی مواد آلی در غیاب اکسیژن است که نتیجهٔ این فرایند، تولید متان و مواد تثبیت شده می‌باشد. هضم بی‌هوازی دارای سه مرحله، پیش تصفیه، هضم و پس تصفیه است.
باکتری‌های تخمیرکننده، تولیدکننده H2 )کاهنده پروتون) و متان‌زا سه گروه عمده میکروارگانیسم‌های فعال در این فرایند هستند. هضم بی‌هوازی در مقایسه با کمپوست هوازی، یک تولیدکننده انرژی خالص است.
در هضم بی‌هوازی ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ کیلو وات ساعت در هر تن زبالهٔ تر انرژی تولید می‌شود، در حالی‌که در کمپوست هوازی ۷۵۰–۵۰۰ کیلووات ساعت انرژی برای تصفیه هر تن زبالهٔ تر مصرف می‌شود.
در هضم بی‌هوازی مواد زاید جامد فسادپذیر، بهره‌دهی متان بین ۰٫۲ تا ۰٫۵ متر مکعب بر هر کیلوگرم جامدات فرار افزوده شده‌است.
رآکتور به‌وسیله یک کویل که آب گرم در آن جریان دارد، گرم می‌شود. به‌طوری‌که دمای درون هاضم در محدودهٔ ۳۳ تا ۳۷ درجه سانتیگراد نگهداری می‌رسد. تولید گاز ۲۵۰۰ تا ۹۴۰۰ لیتر بر هر متر مکعب رآکتور در روز و بهره‌دهی متان بین ۰٫۲۳ تا ۰٫۶۷ متر مکعب متان به ازای هر کیلوگرم جامدات نوید روش مناسبی برای تولید انرژی از زباله را می‌دهد.
مزایای اقتصادی
هضم بی‌هوازی همچنین می‌تواند مزایای اقتصادی زیر را به همراه داشته باشد.
- تولید و فروش بیوگاز به عنوان منبع تولید الکتریسیته و حرارت
- تولید و فروش فیبر و کود مایع
- بهبود کشاورزی
منبع : https://www.enline.ir
Leave A Comment