تحقیقات اخیر نشان داده است که تنوع بالای میکروارگانیسم های موجود در خاک حرا می تواند پلاستیک ها را هر چند با سرعت کمتری تجزیه کند. همچنین رشد بسیاری از قارچ ها با نفوذ به مواد جامد پلیمری باعث باد کردن و ترکیدن جزیی پلاستیک می شوند. وب و همکاران در سال ۲۰۰۰ کلونیزاسیون قارچی و تجزیه زیستی پلی وینیل کلرید (PVC) نرم شده را در شرایط درجا مورد بررسی قرار دادند. میکروارگانیسم ها با ترشح انواع مختلفی از آنزیم ها در آب خاک شروع به تجزیه پلیمرها می کنند. دو نوع آنزیم در این فرایند دخیل هستند؛ دی پلیمرازهای درون سلولی و خارج سلولی. ابتدا اگزوآنزیم های میکروارگانیسم ها پلیمرهای پیچیده را تجزیه کرده و زنجیره های کوتاه یا مونومرهایی را تشکیل می دهند که به اندازه کافی کوچک هستند تا از دیواره سلولی نفوذ کنند و بعنوان منابع کربن و انرژی مورد استفاده قرار گیرند. این فرایند پلیمریزاسیون نامیده می شود. اگر محصول نهایی دی اکسید کربن، آب یا متان باشد این فرایند مینرالیزاسیون نامیده می شود. در این مقاله سعی شده است تا به بررسی تجزیه طبیعی پلاستیک در زیر خاک جنگل و لجن موتور اتومبیل و همچنین جداسازی میکروارگانیسم های بالقوه از خاک جنگل و لجن موتور اتومبیل پرداخته شود.
منبع : https://www.asp-co.org