با توجه به پیشرفت‌های پزشکی و افزایش کلان ظرفیت تولید محصولات کشاورزی، میزان جمعیت در صد سال گذشته به شدت افزایش یافته است، به طوری که جمعیت زمین از سال ۱۹۰۰ تا سال ۲۰۰۰ تقریباً دو برابر شده است. همزمان با رشد جمعیت میزان مصرف محصولات مختلف بسیار افزایش یافته است. بسیاری از این محصولات به واسطه‌ی پیشرفت تکنولوژی دارای مواد غیر زیست تجزیه‌پذیری مانند شیشه هستند؛ یعنی به خودی خود اگر در طبیعت رها شوند چند صد سال طول می‌کشد تا تجزیه شوند.

یک نمونه‌ی این زباله‌های غیر زیست تجزیه‌پذیر پلاستیک است که در تولید اکثر محصولات به کار می‌رود و اکثر ضایعاتی مثل ضایعات لوازم خانگی یا ضایعات ساختمانی هم می‌توان ردّ آن را دید. این ضایعات پلاستیکی اگر در طبیعت رها شوند حدود ۵۰۰ سال طول می‌کشد تا در خاک تجزیه شود. این در حالی است که تولید ضایعات پلاستیک که تا این حد برای محیط زیست مضر هستند، به میزانی است که توده‌ی پلاستیک‌های موجود روی کره‌ی زمین در حال حاضر، از توده‌ی جانوران کره‌ی زمین روی هم بیشتر است! نرخ تولید زباله‌های پلاستیکی ۶۳.۲ میلیون تن در سال است.

 

به عنوان مثال بسیاری از آبهای جهان در حال حاضر مملو از ذرات پلاستیکی است و این آسیبی جدی برای آبزیان به حساب می‌آید. البته این تنها گریبان آبزیان را نمی‌گیرد و در ادامه با صید این آبزیان، آلودگی آن‌ها به کسانی که آن‌ها را می‌خورند منتقل می‌شود. طبق تخمین دانشمندان، میزان زباله‌های پلاستیکی به قدری است که اگر این روند ادامه پیدا کند، تا سال ۲۰۵۰ میزان پلاستیک در آب‌ها بیشتر از ماهی‌ها خواهد بود و این اصلاً اتفاق خوشایندی نیست.

افزایش فرهنگ مصرف گرایی و آسیب‌هایی که با خود داشته است

با توجه به رشد و پیشرفت تکنولوژی، سرعت تولید محصولات گوناگون به شدت بالا رفته است. صاحبان این صنایع با گسترش فرهنگ مصرف گرایی می‌خواهند سود بیشتری ببرند و کالای بیشتری بفروشند، اما دود این کار به چشم همه‌ی جانداران کره‌ی زمین از جمله انسان‌ها می‌رود.

منبع : https://tafkikan.com