پلاستيك ها يكي از بزرگترين نوآوري هاي قرن حاضر بوده اند. كاربردهاي گوناگوني براي پلاستيك ها در حال حاضر و در سال هاي آينده وجود دارد. وزن سبك، تجزيه نشدن و تخريب به طور طبيعي، هزينه ي پايين و قابليت استفاده مجدد همه دلايلي است كه پلاستيك محبوبيت زيادي را به دست آورده است. اگر ما پلاستيك ها را در تمام برنامه ها جايگزين كنيم، ۲۲/۴ ميليون تن نفت خام در هر سال نياز خواهد بود. پيشرفت پايدار در تكنولوژي پليمر، ادوات فرآيندي، علم و هزينه توليد موثر موجب جايگزيني خيلي سريع پلاستيك ها در هر بخش مي شود. افزايش سرعت مصرف پلاستيك در جهان و خصوصا عمر كوتاه استفاده از پلاستيك ها منجر به توليد حجم زيادي از زباله شده كه اين خود موجب ايجاد مشكل بزرگي مثل دفع آن هاست. پلاستيك ها به دليل حجم بالا و عدم تجزيه شدنشان به يك تهديد تبديل شده اند. وجود زباله ها در حجم بالا مشكلات ثانويه اي مثل گرفتگي مجراها، از بين بردن مناظر طبيعي و همچنين سلامت حيوانات را به همراه خواهد داشت. تا زماني كه مديريت كارآمدي براي پايان دادن عمر زباله هاي پلاستيكي وجود نداشته باشد وجود پلاستيك ها در زباله ها به يك مشكل بسيار جدي تبديل خواهد داشت.

 

منابع و ويژگي هاي زباله هاي پلاستيكي

زباله هاي پلاستيكي براساس منشا آن ها مي توانند تحت دو عنوان شهري و صنعتي دسته بندي شوند، اين گروه ها كيفيت و ويژگي هاي متفاوتي دارند و به روش ها و استراتژي هاي مديريتي متفاوتي وابسته اند. زباله هاي پلاستيكي بخش قابل ملاحظه اي از زباله هاي شهري را تشكيل مي دهند. از مجموع زباله هاي پلاستيكي، بالغ بر %۷۸ جرمي از آن ها مربوط به ترمو پلاستيك ها (Thermoplastics)و بقيه ي آن ها به ترموست ها (Thermosets )مرتبط مي شوند .ترموپلاستيك ها از پلي الفين ها مانند پلي اتيلن، پلي پروپيلن، پلي استايرن و پلي كلرايد تركيب شده اند  و مي توانند بازيافت شوند، در سوي ديگر ترموست ها عمدتا شامل اپكسي رزين ها (Epxyr esins) و پلي يوراتان ها (Polyurethanes) هستند و قابليت بازيافت را ندارند.

 

 

روش هاي متفاوت در مديريت زباله هاي پلاستيكي

به دليل افزايش جمعيت، تقاضا براي محصولات پلاستيكي به صورت پيوسته در طي ۴۰ سال اخير افزايش يافته است. چون پلاستيك ها تجزيه ناپذير (Non- biodegradeable)هستند، نمي توانند به راحتي به چرخه ي طبيعي كربن برگردند. براي رهايي از زباله هاي پلاستيكي و صنعتي و شهري چند روش وجود دارد، دفن كردن، سوزاندن، بازيافت به مواد مناسب و بازيافت شيميايي. چگونگي برخورد مناسب با زباله هاي پلاستيكي يكي از سوالات كليدي در مديريت زباله بوده و از جنبه هاي انرژي، زيست محيطي، اقتصادي و سياسي حائز اهميت است. در بسياري از جوامع پيشرفته زباله خانگي، شامل بسته بندي هاي پلاستيكي به صورت دفن در زمين يا سوزاندن آن ها دفع مي شوند. طي اوايل سال ،۲۰۰۰ بيشترين مقدار زباله هاي پلاستيكي در زمين دفن۷۰- ۸۰%)) و سوزانده ( (۲۰- ۲۵%شده اند، اين در حالي بود كه بازيافت فقط در حدود %۱۰ است. اين اعداد و ارقام در كشورهاي مختلف متفاوت است، با اين حال تقريبا با هم برابرند

منبع : ۲۴۹۱۳۹۱۰۱۱۴۹ https://www.sid.ir/FileServer/SF/